Fotografie: Natascha Deijmann

Regelmatig hoor of lees ik dat mensen het leuk vinden om, via social media, naar de kunst van andere kunstenaars te kijken maar dat het ze tegelijkertijd kan ontmoedigen. Het idee ontstaat dan anderen altijd beter zijn, leuker zijn, creatiever zijn….het kan mensen zo ontmoedigen dat ze maar helemaal niet meer gaan schilderen of tekenen.

Ik zie dit als een onderdeel van de ‘tijdgeest’ en als onvermijdelijk in een wereld die gedomineerd wordt door social media waarbij iedereen kan kijken naar het leven van anderen. Zelf heb ik daarom bewuste keuzes gemaakt over welke social media ik wel en niet wil gebruiken. Die keuze is gebaseerd op persoonlijke voorkeur met als basis:

Ik ben vrij om te kiezen. Ik hoef niet mee te doen….

Daarom wil ik deze groep mensen bemoedigen met mijn 3 redenen om niet ontmoedigd te raken van de kunst van andere kunstenaars:

Reden 1: Ga gewoon lekker je eigen gang!

Qua social media gebruik ik WordPress voor deze blog en maak verder alleen gebruik van Pinterest en Tumblr om mijn kunst te delen met anderen. Ik ga daarin gewoon lekker mijn eigen gang want ik vindt het belangrijker dat ik zelf zinvol bezig ben dan dat ik me depri ga voelen als ik andere mensen ‘bekijk’.

Daarbij is het wel essentieel dat ik voor mezelf bepaald heb wat mijn leven zinvol maakt.

Voor mij is het communiceren via kunst, de beeldtaal, erg belangrijk. Daarnaast vindt ik het belangrijk om aan andere mensen te laten zien hoe helend het kan zijn om kunst te maken. 

Reden 2: Ga uit van het experiment…je geeft jezelf zo ruimte voor talentontwikkeling

Als kunstenaar ga ik ervan uit dat alles wat ik maak experimenteel is zodat ik, tijdens het werken, van gedachten kan veranderen. Als ik start met een bepaald idee in mijn hoofd dan geef ik mezelf toestemming om dat idee, tijdens het schilderen, los te laten.

Op het moment dat ik onzeker wordt van het schilderij dan doe ik iets rigoureus….ik ga erover heen met witte gesso en start helemaal opnieuw!

Ik heb namelijk geen zin om over mijn eigen werk te twijfelen en te zeuren. Ik wil me er goed bij voelen en als dat niet zo is, dan geeft mijn keuze voor het experiment mij toestemming om dat idee in mijn hoofd los te laten.

• Als ik niet experimenteer, kan ik ook niet ontdekken wat mij ligt en wat mij niet ligt aan materialen en technieken.

• Als ik niet experimenteer, kan ik ook niet ontdekken welke vorm van kunst, welke inhoud en welke beeldtaal bij mij past.

Reden 3: Kijken naar de kunstenaarspraktijk van andere mensen kan heel inspirerend zijn…maar zorg dat je de focus op je eigen werk blijft houden.

Het kan heel ontmoedigend zijn als je jezelf vergelijkt met anderen: hoe ver ze al zijn in hun maakproces, hoeveel geld ze verdienen met de verkoop van hun kunst, hoe leuk hun atelier is en waarom ziet hun leven er op die video veel aantrekkelijker uit dan die van mij?

Ik vergelijk mezelf niet met anderen omdat ik denk dat dit geen enkele zin heeft.

Mijn levenspad is zo uniek dat vergelijking gewoon niet opgaat. Het levenspad van de anderen is ook uniek…en dat is juist interessant. Ik kan inspiratie opdoen maar hoef ze niet te kopiëren. Ik kan wel van ze leren en daardoor zelf groeien in mijn ontwikkeling.

Ik ga uit van mijn eigen uitdagingen en beperkingen. Ik ga uit van mijn eigen levensvisie en levensbeschouwing. Mijn emoties ( en de manier waarop ik die wel/niet kan uiten) zijn van mij. De manier waarop ik naar mijn omgeving kijk, hoe ik ruik, hoe ik voel, hoe ik proef en wat ik hoor is uniek. Dat verwerk ik in mijn beeldtaal.

Daarom zijn mijn schilderijen en gedichten helemaal vanuit mezelf gemaakt. En daar neem ik verantwoordelijkheid voor.

Bedankt voor het lezen!

Shalom, Natascha